Młode ziemniaki oznaczają pierwsze młode bulwy wyróżniające się przede wszystkim niewielkim rozmiarem i charakterystyczną cieniutką skórką, która delikatnie łuszczy się na kształt trocin. Są znacznie mniej kaloryczne, ponieważ zawierają dużo wody, a za to mniej skrobi. Mają też krótszą trwałość i szybko tracą świeżość, dlatego nie nadają się do dłuższego przechowywania. Młode kartofle z kolei oznaczają pierwsze młode bulwy wyróżniające się przede wszystkim niewielkim rozmiarem i charakterystyczną cieniutką skórką, która delikatnie łuszczy się na kształt trocin. Są znacznie mniej kaloryczne, ponieważ zawierają dużo wody, a za to mniej skrobi. Mają też krótszą trwałość i szybko tracą świeżość, dlatego nie nadają się do dłuższego przechowywania.
Dlaczego warto jeść młode ziemniaki? Nie od dziś wiadomo, że najwięcej wartości odżywczych zawierają te najświeższe owoce i warzywa. Podobnie jest z ziemniakiem. Młode bulwy tej rośliny stanowią bogate źródło witamin A, grupy B, C oraz minerałów: magnezu, potasu, wapnia, miedzi, fosforu, cynku, żelaza i jodu. Ponadto warzywo zawiera przeciwutleniacze wykazujące zdolność neutralizowania wolnych rodników oraz znaczną ilość błonnika wspomagającego procesy trawienne i obniżającego poziom cholesterolu. Bulwy ziemniaka są cennym źródłem skrobi, rozkładanej w układzie pokarmowym do postaci glukozy, czyli cukru prostego, przekształcanego następnie na energię. Młode ziemniaki mają kilkukrotnie mniej kalorii niż inne tzw. dodatki skrobiowe do dań jak makarony i kasze. Poza tym, to nie ziemniaki, a sosy i tłuste wywary mięsne, którymi są polewane stanowią o kaloryczności podawanego obiadu, przez co zwykło się mówić, że taka dieta to krok ku nadwadze. Młode bulwy ziemniaka na talerzu bardzo dobrze komponują się w towarzystwie kolorowych surówek i chudego mięsa, zaś podane bez zbędnych, tłustych sosów stanowią pełnowartościowy i zdrowy obiad.
Jak zatem podawać ziemniaki, aby nie traciły cennych wartości odżywczych? Naukowcy i dietetycy utrzymują, iż najwięcej witamin i minerałów znajduje się tuż pod skórką, natomiast im głębiej tym więcej bulwa zawiera skrobi. Dlatego najwięcej wartości odżywczych zawierają ziemniaki gotowane lub pieczone w skórce, która w pewnym sensie także zabezpiecza przed utratą cennych składników. Jeżeli preferujemy ziemniaki obrane, pamiętajmy aby obierać je cienko, zaś gotując lepiej jest umieszczać je w gorącej solonej wodzie (zawartość soli nieco ograniczy wypłukiwanie wartości odżywczych podczas gotowania). Ziemniaki powinno się gotować na małym ogniu, w możliwie niewielkiej ilości wody i nie dopuszczać do ich rozgotowania. Szacuje się, że straty składników odżywczych w przypadku ziemniaków gotowanych w łupinach wynoszą do około 20 %, zaś obranych nawet do 54 %. Wywar po ugotowaniu ziemniaków wykorzystać można do przygotowania zupy lub sosu. Na talerzu ziemniaki mogą pozornie stanowić dużą objętość posiłku, jednak przy niewielkiej zawartości węglowodanów i kalorii posiadają więcej walorów odżywczych niż np. makaron czy ryż. Młode ziemniaki gotuj zawsze w skórce i zalewaj osolonym wrzątkiem. Nie stracą cennych składników odżywczych. Koniecznie gotuj je na małym ogniu.
Jak się okazuje wcale nie jest tak łatwo znaleźć ziemniaki, które są smaczne, białe, nadają się do pieczenia i smażenia. Często są sine, twarde i bez smaku. Czym zatem kierować się przy wyborze ziemniaka? Ważny jest jego wygląd. Wszystkie kartofle danego gatunku powinny mieć podobną wielkość, barwę i fakturę. Gładka skórka świadczy o wysokiej jakości ziemniaków. Gdy bulwa jest ciemna, z chropowatą łupiną, zróżnicowaną wielkością oraz kształtem, tym większe prawdopodobieństwo, że przy ich uprawie przesadzono z nawożeniem gleby, czyli mają więcej azotanów. Nie kupuj kiełkujących kartofli, bo w kiełkach kumulują się toksyczne związki mogące mieć właściwości rakotwórcze.
